J-L70 – starobalkansko-alpska

Drugo ime za J2a-L70 je J2a1a1b2a1b1.

Rimljani su vjerojatno pomogli širenju haplogrupe J2 unutar svojih granica, sudeći prema raspodjeli J2 unutar Europe (učestalost preko 5%), koja ima neobičnu sličnost s granicama Rimskog carstva (jednom kada se učine ustupci za germanske invazije za koje se čini da smanjili učestalost J2 između Belgije i Švicarske).

U Italiji postoji velika raznolikost J2a, ali najčešća grana nalazi se na cijelom poluotoku i stoga je najvjerojatnije povezana s rimskom difuzijom L70, a posebno njegov potklast Z435. Svi nosači L70 danas potječu od jednog jedinog pretka, koji je živio prije otprilike 5000 godina. To odgovara vremenu kada su pro-Indo-Europljani počeli da napadaju srednju Evropu iz pontskih stepa. Još nije jasno gdje se J2-L70 nalazio u to vrijeme.

Mogla je biti prisutna u Stepi i obilježena je duž pretežno R1b ogranaka pro-Indo-Europljana koji su se preselili na Balkan i u srednju Evropu. Ili je to mogla biti jedna od linija hakolitne jugoistočne i srednje Europe. Treća alternativa je da je L70 nastao u Anatoliji ili Grčkoj i preselio se u Italiju migracijom koja je dovela do etruščanske civilizacije. (Eupedia)

Grana L70 je strogo vezana za prostor Balkana, Alpa i Italije, gdje su se potomci masovno širili.